بهترین کار درمانی در کرج:پرانگشتی یا پلی داکتیلی
ن انگشتان میانی قرار داشته باشد.
انگشت اضافه به شکلهای متفاوتی ظاهر میشود. این انگشت میتواند پوستی یا گوشتی باشد؛ و حتی یک یا چند بند استخوانی داشته باشد. در بعضی موارد استخوانهای آن به استخوانهای کف دست متصل است. گاهی انگشت در انتها دو شاخه میشود و دو انگشت به وجود میآورد.

عکس تصویربرداری شده توسط پرتو ایکس از دست فرد مبتلا به پرانگشتی

عکس تصویربرداری شده توسط پرتو ایکس از پای فرد مبتلا به پرانگشتی
علت ایجاد پرانگشتی[ویرایش]
پرانگشتی در بیش تر موارد بدون زمینه خانوادگی رخ میدهد اما گاهی ارثی است. در زمان جنینی دستها و پاها به شکل یک پارو بوده و هنگام به وجود آمدن انگشتان٫شکافهایی در آن ایجاد میشود و انگشتان ساخته میشوند. برخی اوفات شکافها به درستی ایجاد نمیشوند و نتیجه آن به هم چسبیدن انگشتان است که به آن سین داکتیلی میگویند. در بعضی اوقات تعداد شکافها در هر دست یا در هر پا از چهار تا بیشتر میشوند و بیش از پنج انگشت تشکیل میشود. ممکن است پلی داکتیلی و سین داکتیلی باهم اتفاق میافتند. در موارد با توارث ژنتیکی که به صورت اتوزومغالب به ارث میرسند به علت گسترش توالیهای سه نوکلئوتیدی در انتهای ژنهای HOXA۱۳ و HOXD۱۳ به صورت کسب عملکرد با ایجا یک قطعه پلی آلانین میباشند.[۱]
درمان[ویرایش]
بهترین روش خارج کردن انگشت اضافه٫عمل جراحی توسط پزشک است. در صورتی که انگشت اضافه میان سایر انگشتان باشد بهتر است عمل جراحی در سن شش ماهگی انجام شود. وقتی انگشت اضافه در کنار انگشت کوچک رو به بیرون قرار داشته باشد بهتر است عمل جراحی در سن یک سالگی انجام شود؛ و وقتی انگشت اضافه در طرف شست قرار داشته باشد بهترین زمان برای عمل جراحی آن یک و نیم سالگی است. در هر صورت عمل جراحی باید قبل از پنج سالگی انجام شود. جدا کردن انگشت اضافه با بستن نخ ممکن است موجب خونریزیهای شدید شود و باید از انجام آن خودداری کرد. پس از تولد نوزادان مبتلا به این بیماری به دلیل احتمال همراهی این بیماری با سایر بیماریهای مادرزادی٫نوزاد باید توسط پزشک معاینه کلی شود.