برای اختلالات طیف اوتیسم هیچ درمان قطعی وجود ندارد و یک درمان برای تمام افراد مناسب نیست. طیف وسیعی از درمان ها و مداخلات مبتنی بر خانه یا مدرسه می تواند خسته کننده باشد.
هدف از درمان، به حداکثر رساندن توانایی کودک با استفاده از کاهش علائم اوتیسم و حمایت از تکامل و یادگیری وی است. گزینه های درمانی می تواند شامل چنین مواردی باشد:
گفتاردرمانی
کاردرمانی
بازی درمانی
اتاق تاریک …..
-
درمان های رفتاری و ارتباطی. بسیاری از برنامه ها طیف وسیعی از مشکلات اجتماعی، گفتاری و رفتاری مرتبط با اوتیسم را مد نظر قرار می دهند. بعضی از برنامه ها بر کاهش مشکلات رفتاری تمرکز کرده و مهارت های جدید را آموزش می دهند. برخی دیگر از برنامه ها بر نحوه عملکرد کودکان در موقعیت های اجتماعی یا چگونگی برقراری ارتباط بهتر با سایرین تمرکز می کنند. هر چند کودکان مبتلا به اوتیسم هیچ گاه بهبود کامل نمی یابند اما می توانند عملکرد مناسب را یاد بگیرند.
